Weense wals

En ondertussen droom ik soms over Wies: ze wilde nog een laatste keer dansen.
De Weense wals met Freek. Haar benen droegen haar niet meer, ik telde: 1,2,3 en 1,2,3,... Na vijf minuten kon Freek haar niet meer dragen. Ze keek beteuterd en teleurgesteld. Ik nam het over, samen dansen we de Weense wals 1,2,3, 1-2-3, 123...Wiesje werd steeds lichter en lichter in mijn armen. Ze glipte weg en tenslotte danste ik alleen in een lege ruimte.