TANDELOZE DAME

Er loopt een tandeloze vrouw met vette slierten haar door de straat. Ze zoekt peuken op de straat en vindt ze voor de deur van het restaurant. 'Altijd prijs', zeg ik tegen haar. Ze kijkt me verbaasd aan en haalt haar schouders op. Dan bedenkt ze zich en vraagt met een redelijk bekakte stem: 'heb je een vuurtje voor me?' Ik knik en geef haar de aansteker die ze na gebruik direct in haar zak stopt. ' Hee', protesteer ik 'mag ik mijn aansteker terug.' Weer kijkt ze verbaasd. ' Waarom mag ik hem niet houden, jij hebt toch geld zat. Je eet in restaurants enzo.'
Ik ben met stomheid geslagen. Mijn gezicht lijkt kennelijk een groot vraagteken, want ze vervolgt haar verhaal met ' Ja je weet toch zo goed dat hier altijd peuken liggen.' Ik laat haar de aansteker en zeg ' u bent wel slim'. "Wat dacht jij dan', antwoordt zij, ' je hersens zitten niet in je tanden hoor.' Ik wil wel met haar verder praten want wie is die dame van weleer? Wat is haar overkomen? Maar dat inzicht gunt ze me niet, ze loopt al rokend door en steekt voor ze de hoek om gaat nog even haar hand op bij wijze van groet of bedankje. Wie zal het zeggen.