Een wat morsige kleine vrouw op leeftijd stapt de bus in. Ze sleept een geruite winkeltas op wieltjes achter zich aan. Terwijl ze instapt begint ze met harde stem aan de controleur te vertellen dat zij gevallen is op de trap. ' Niet van maar op de trap. Pal op het midden viel ik ineens naar beneden.'
De controleur vraagt of zij zich bezeerd heeft. ' Niet heel erg', zegt de vrouw, ' alleen mijn knie, schrikken hoor.' De controleur toont begrip en sluit de deur.
Zitplaats
De vrouw strompelt door de bus waar meteen een 'wave' start. Iedereen staat voor haar op maar de vrouw wimpelt het af . Zij loopt linea recta af op het middenstuk en neemt daar dankbaar de zitplaats aan van een middelbare gezette man.
De controleur informeert of de gevallen vrouw inmiddels een zitplaats heeft. De hele bus antwoordt eenstemming 'ja' .
We vertrekken.
Wonder
De vrouw vraagt de man of hij van zijn werk afkomt. En op zijn bevestigend antwoord, vraagt zij wat voor werk hij doet. 'Hovenier', reageert hij. De vrouw breekt los en vertelt over haar clivia thuis die wel negen bloemen tegelijk heeft gekregen. Ze kijkt afwachtend naar de hovenier. Hoopt ze op een compliment of verbazing over dit wonder?
De hovenier knikt wat en beaamt ' ja, als je ze goed verzorgd worden, willen ze wel.'
Afwimpelen
De vrouw roept uit dat zij dat nu juist helemaal niet doet. 'Ik praat alleen af en toe tegen haar.' Alle passagiers lachen. Ik denk dat als de vrouw net zo veel en luid met de clivia praat als zij nu doet, de clivia vast inmiddels een dovenetel is geworden.
Tijd om dat te vragen, is er niet want de vrouw moet er uit.
Schat
Wederom wimpelt ze alle hulpvaardige handen af die haar en haar geruite winkeltas de bus uit willen helpen. De hovenier moet helpen. Even later staan ze samen buiten en zegt ze bijna schreeuwend: ' Ga maar weer de bus in hoor schat, je hoeft mij niet thuis te brengen.'
Met een blij gezicht zwaait ze de bus na en strompelt ze de Overtoom op. Haar portie aandacht voor vandaag is binnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten