Mijn moeder is 23 november 2009 om 7 over half 9 overleden. Ze is vrijdag de 27e begrafen om half vier.
Wie het weten moet, weet het. De wereld draait door, maar de hare, de mijne, de onze stond stil de afgelopen dagen.
Nu lees ik de krant zonder te begrijpen wat er staat.
Zonder geschokt te zijn over geweld en rumoer, crisis of verdriet van anderen.
Zonder te lachen om de cartoons, de columns.
Zonder te genieten van de ook mooie berichten, foto's.
Te beseffen dat zij dit nooit meer zal zien, maakt alles grauw en kil.
Maar ik begrijp, ik moet wel, dat ook dit het leven is.
En de warmte en de liefde van anderen verzacht en troost.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten