Naar huis

12 november
Het bed van mijn moeder moet van de slaapkamer waar ze meer dan 60 jaar met haar man in een bed heeft gelegen, naar de woonkamer. Mijn sterke broer draagt haar. Wij houden haar hoofd vast, dragen de katheter.
Zij vat in slaap van die vermoeiende tocht. Als ze wakker wordt, snapt ze er niets meer van.
Ze is ergens anders. Ze is boos op ons. We hebben haar er in geluisd. Toch naar een tehuis gebracht. Al onze uitleg en wijzen op haar vertrouwde spulletjes, baten niet.
‘Jullie hebben alles hier gebracht, ik wil naar huis, rotzakken dat jullie er zijn!’